တစ္ပဲရင္း၍ ထာ၀ရယူ

က်မ အမွန္ကို ေျပာပါသည္။
တစ္မူးရွိလို႔ တစ္ပဲလႈ ဆိုသည့္ စကားပံုသည္ က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ ေစတနာ သဒၶါထက္သန္မႈအား ကမည္းမွတ္တမ္း တင္ေပး ေသာ စကားပံု တစ္ခု ျဖစ္၍ တန္ဘိုး ႀကီးမားပါသည္။ ျမန္မာ က်ပ္ေငြ ခ်ိန္၀န္အရ ႏွစ္ပဲ တစ္မူး။ ႏွစ္မူး တစ္မတ္။ ဟု ျဖစ္သည့္ အတြက္ တစ္မူးသည္ တစ္ပဲ၏ ႏွစ္ဆ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္မူးရွိသူက တစ္ပဲ အလႈဒါနျပဳျခင္းမွာ မိမိတြင္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဥစၥာပစၥည္း၏ ထက္၀က္ကို လႈဒါန္းျခင္း ျဖစ္ေလ၏။ ျမန္မာတို႔၏ ေစတနာသည္ကား မည္မွ် ႀကီးမားေလသနည္းဟူမူ- ဤစကားပံုအရ သိႏိုင္ေပသည္။
ထိုအလႈအဒါန္း အတြက္ လူဒါန္းသူသည္ အလႈခံရသူ၏ ထံမွ မည္သည့္ တုန္႔ျပန္အက်ိဳးျပဳျခင္းကိုမွ် ေမွ်ာ္ကိုးထားျခင္း မရွိေပ။ သံုးတန္ေသာ ေစတနာျပတ္၍ လႈဒါန္းႏိုင္မွ ျမတ္ေသာ အလႈ ျဖစ္သည္ဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားထားေလသည္။

ထိုေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာတို႔သည္ သူ႔ထက္ငါ ပို၍ဂုဏ္ယူျခင္းျဖင့္ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္ေသာ အလႈအဒါန္းႀကီးမ်ားကို လုပ္ေလ့ ရွိေလ သည္။ ရဟန္းခံရွင္ျပဳ အလႈမ်ား၊ နားသမဂၤလာ အလႈမ်ား၊ ေန႔ႀကီးရက္သာ အလႈအဒါန္းမ်ား- သီတင္းကၽြတ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္- သႀကၤန္မွ အစ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပေလ့ ရွိေသာ အလႈမ်ားမွာ ၀မ္းေျမာက္ ဂုဏ္ယူစရာ မဆံုးႏိုင္ေတာ့ေပ။

မြတ္ဆလင္မ်ား၏ အလႈမ်ားကိုလည္း တေစ့တေစာင္း ေလ့လာဘူးသည္။ သူတုိ႔လည္း လႈဒါန္းလိုက္ေသာ အလႈအတြက္ ျပန္လည္ ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္ ထားသည္ကို မေတြ႔ရ။ ဥပမာ- မုန္႔လုပ္၍ အမ်ားသူငါမ်ားကို ေကၽြးသည့္ မုန္႔အက္ေန႔တြင္ ဆင္းရဲသားတို႔အား ဇကတ္ ဟု ေခၚေသာ အလႈေငြကို ေပးေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ အလႈရွင္သည္ အလႈ၀တၱဳအား အလႈယူသူမွ အဘယ္ တုန္႔ျပန္မႈကိုမွ် ျပန္လည္ ေမွ်ာ္ လင့္ ထားျခင္း မရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရေလသည္။ အမဲသားမ်ားကို လွီးသတ္၍ ေကၽြးေမြးေသာ အသား အက္ေန႔တြင္လည္း ဆင္းရဲသားမ်ား ကို ဖိတ္ေခၚလွ်က္ ေကၽြးေမြးသည္၊ လိုက္လံေ၀ငွ၏- အမဲသားလွီးသတ္သူသည္ အမ်ားဆံုး သံုးပံု တစ္ပံုသာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိ၍ က်န္ အသားမ်ားကို အမ်ားသူငါ ခ်ဳိ႔တဲ့သူမ်ား စားသံုးေစရန္ ေပးကမ္းလႈဒါန္းလိုက္ရသည္။ ထိုသို႔ အလႈ လုပ္လိုက္ရျခင္း အေပၚ၌ ဂုဏ္ယူ ၀မ္း သာလွ်က္ ေပ်ာ္ရြင္ျမဴးထူးေနၾကသည္။ က်မတို႔ အေနျဖင့္ ယဥ္ေက်းမႈ မတူညီေသာေၾကာင့္ အျမင္မသင့္ေတာ္ေခ်၊ သို႔ေသာ္ သူတို႔ သည္ သူတို႔ ဘာသာအေလွ်ာက္ ေစတနာ သံုးတန္ျပတ္လွ်က္ လႈဒါန္းသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္။

အလႈအဒါန္းလုပ္ရာတြင္ ပိုမိုလိမၼာသူမ်ားမွာ ခရစ္ယာန္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာမ်ားႏွင့္ မြတ္ဆလင္မ်ားမွာ အလႈအဒါန္းေတာ့ လုပ္သည္။ ေျပာစရာ ဆိုစရာ ရွိလွ်င္ စိတ္၌ မထားဘဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ ေျပာဆိုလိုက္ၾကသည္။ စည္းကမ္း နည္းလမ္းဟူ ၍ မရွိ သေလာက္ ျဖစ္သည္။ ၀မ္းသာအဲလယ္ ေပ်ာ္ပါးဂုဏ္ယူတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ ခံစားမႈႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟူ၍ မထားေပ။ ေလာကုတၱရာ၌ ေကာင္းေသာ အက်ိဳးကို ရမည္ဟုသာ အလႈရွင္၏ စိတ္၌ ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ခရစ္ယာန္မ်ားမွာ ထိုကဲ့သို႔ မဟုတ္ေခ်။ ပ်ဴပ်ဴငွာငွာေျပာဆိုတတ္သည္။ အလႈႀကီး အဒါန္းႀကီးဟူ၍ ႀကီးမားစြာ လုပ္ျခင္းနဲသည္။ နဲနဲ- နဲနဲ ခြဲလွ်က္ လူသားမ်ားကို ကူညီတတ္သည္။ ထိုေပးလိုက္ေသာ အကူအညီ၏ ေနာက္တြင္ သူတို႔၏ ခရစ္ယာန္ဘာသာသို႔ တိမ္းၫြတ္လာေစရန္ ဆြဲေဆာင္မႈမ်ား ရွိေနေလသည္။ အလႈ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ဘာသာေရး အျမတ္ထုတ္မႈမ်ားကို အကြက္က်က် စီစဥ္ထားသည္မ်ား ရွိေလသည္။

သူတို႔၏ အလႈသည္ စီမံခ်က္ခ်ထားေသာ အလႈျဖစ္သည့္အတြက္ ဘာသာျခားမ်ား စိတ္ၿငိဳျငင္ေစမည့္ ပံုစံ။ မ်က္ေစ့စူးေစမည့္ ပံုစံမ်ားကို အထူးေရွာင္သည္။ သူတို႔သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၏ ထံသို႔ ေရာက္လာေလ့ရွိ၍- ထိုမိသားစုမ်ားအား အ၀တ္စအထည္စမ်ား ေပး ကမ္း၏။ လတ္တေလာ စားေသာက္ရန္ ဆန္တစ္အိပ္။ ငါးေသတၱာ တစ္ဘူး ႏွစ္ဘူး ေပးကမ္း၏။ ဓနိ-သက္ကယ္ မလံု မၿခံဳျဖစ္ေနေသာ အိမ္ မ်ားအား ဓနိ-သက္ကယ္ေလး မိုး-ကာ ေပးသြား၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုမိသားစုထံသို႔ အလႈ အဒါန္းကို ျပလွ်က္ ခရစ္ယာန္မက္ရွင္းမ်ား မၾကာခဏ ေရာက္လာေတာ့၏။ ဘုရားသခင္က ေကာင္းႀကီးေပးပါ။ ခရစ္ေတာ္ဘုရား ကယ္တင္ပါဟု ဆုေတာင္းေပး၏။ ထိုသို႔ လာ ေရာက္သည္တိုင္းတြင္ အိမ္ရွင္၏ စိတ္ေနသေဘာထားကို အကဲခတ္တတ္ေသာ လူကဲခတ္ ပညာရွင္မ်ားကို ေခၚလာ၏၊ လူကဲခတ္ ဆရာက မီးစိမ္းျပလိုက္သည္ႏွင့္ အိမ္ရွင္မိသားစုအား သူတို႔ႏွင့္ ၀င္ေရာက္ ဆုေတာင္းပါရန္ ဖိတ္ေခၚမည္။ သူတို႔၏ ဆုေတာင္း ဆံုးေသာ္ အာမီးန္ လိုက္ဆိုခိုင္းေတာ့၏။

အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လွ်က္- အိမ္ရွင္မိသားစုမွာ စား၀တ္ေနေရးတစ္စံုတစ္ရာ ေျပလည္လွ်င္- ၄င္းသည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ တန္ခိုး ေတာ္ျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဘုရားက ကင္တင္ေၾကာင္း အိမ္ရွင္မ်ား နားယဥ္လာေစရန္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေျပာဆိုေပး၏။ ဤနည္းျဖင့္ အလႈကို ျပလွ်က္ ခရစ္ယာန္ဘာသာထဲသို႔ ဆြဲသြင္း သြားေတာ့သတည္း။

က်မတို႔ ဗုဒၶဘာသာ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူမ်ားက ၾကက္၊ ၀က္၊ အမဲ၊ သား။ ငါး အႀကီးအက်ယ္ အကုန္ခံ၍ အလႈလုပ္လိုက္ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာထဲသို႔ ဘာသာျခား တစ္ဦးအား ဆြဲသြင္းျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာသည္ အမဲ တစ္ေကာင္၏ တန္ဘိုးခန္႔ အလႈ ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ အနည္းဆံုး မိသားတစ္စုအား စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ခရစ္ယာန္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းၿပီးသား ျဖစ္ေနေလသည္။

မိသားတစ္စု သို႔မဟုတ္ လူတစ္ဦးတြက္ ခရစ္ယာန္မ်ား အလႈျပ အရင္းအႏွီးျပဳလိုက္ရလွ်င္ အမ်ားဆံုး ငါး ႏွစ္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ စည္းရံုးေသာသူ လူေပါင္း ၁၀၀ လွ်င္ ၂၀ ခန္႔ သူတို႔ဘက္သို႔ ပါသြားေတာ့သည္။ လူငယ္ လူရြယ္မ်ားအား- အႏုပညာျဖင့္၊ လူငယ္ ခ်င္း ခ်စ္ ႀကိဳက္ေစေသာ နည္းျဖင့္- ႏိုင္ငံျခားသို႔ ပညာသင္ လႊတ္မည္ဟူေသာ နည္းျဖင့္- စသည့္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ သိမ္းသြင္းသည္မ်ားလည္း ရွိေနသည္။

လူတစ္ဦးအတြက္ ငါး ႏွစ္ရင္းႏွီးလိုက္၍ ထိုသို႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရာမွ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေအာင္ျမင္လွ်င္ သူတို႔ အတြက္ ႀကီးမားေသာ အျမတ္ အစြမ္းမ်ား ရွိေနေလသည္။ ငါးႏွစ္တာအတြင္း သူတို႔၏ မစို႔မပို႔ ေမတၱာျပမႈမွာ က်ပ္ သံုးသိန္းထက္ ပိုမည္မဟုတ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ ထို လူသည္ ခရစ္ယာန္ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ သူ၏ ၀င္ေငြထဲမွ ဆယ္ပံု တစ္ပံုအား ေသတပန္ သက္တစ္ဆံုး ေပးေဆာင္ရေတာ့သည္။ ထိုအလႈ အား ဘာသာေရးအတြက္ အလႈဟု အေၾကာင္းျပ စည္းရံုးေသာေၾကာင့္ ေပးရန္လည္း ေစတနာ ရွိေနေတာ့သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ခရစ္ယာန္ ဘရိမ္း၀ါ့ခ်္ လုပ္လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုလူထံမွ တစ္လလွ်င္ အနည္းဆံုး က်ပ္ ၁၀၀ ခန္႔ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၁၂၀၀၊ ဆယ္ႏွစ္ တြင္ ၁၂၀၀၀- ႏွစ္ ၂၀၊ ႏွစ္ ၃၀၊ ထိုသူ၏ သားစဥ္ေျမးဆက္မွာ အစဥ္အလာ ခရစ္ယာန္ ျဖစ္သြားယံုမွ်မက- ဆယ္ဖို႔ တစ္ဖို႔ေသာ အလႈမွာ လည္း သားစဥ္ေျမးဆက္ အသခ်ၤာ- အသေခ်ၤ ေပးသြားရ ေလေတာ့သတည္း။

ထို႔ေၾကာင့္ အလႈအတန္းအစားမ်ားအား အမ်ိဳးအမည္ ခြဲၾကည့္လွ်င္ ေစတနာ သံုးတန္ျပတ္ေသာ အလႈ။ မိမိ ဂုဏ္ပကာသနတက္ရန္ လႈေသာအလႈ။ ႏွင့္ ငါးလို၍ ငါးစာခ် ျပဳလုပ္ေသာ အလႈမ်ား ဟူ၍ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ခရစ္ယာန္မ်ား၏ အလႈသည္ကား ငါးလို၍ ငါးစာခ် ေသာ တစ္ပဲရင္း၍ ထာ၀ရယူ အလႈမ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေအာက္တြင္ အလႈအဒါန္း ျပဳျခင္းကို လက္ခံယူ ရေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္မ်ား၏ ေပးစာ၊ ကမ္းစာ - ေနာင္ႀကိဳး မျပတ္ေသာ အလႈမ်ားအား ေမွ်ာ္လင့္ေနျခင္းမွ ေ၀းေ၀းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ ေပသည္။

(က်မတို႔ ဒဂံုၿမိဳ႔သစ္၊ လိႈင္သာယာ၊ ေရြျပည္သာ၊ ေရႊေပါက္ကံ၊ ေငြေပါက္ကံ၊ ပုလဲၿမိဳ႔သစ္ မ်ားရွိ ႏြမ္းပါးသူမ်ားမွာ ငါးစာခ်ျခင္း ဒဏ္အား အႀကီးအက်ယ္ခံေနရပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအား ၀ိုင္း၀န္း၍ ကူညီၾကပါရန္၊ ၀ိုင္း၀န္း၍ နားခ်ေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္သည္။)

ေဒၚႏု (ဒဂံုၿမိဳ႔သစ္ ေတာင္ပိုင္း)